پيام
*احمد نباتي*
89/11/14
محمد شكوهي
همواره بر مخلوقات افاضه مي کند. براي افاضه او کرانه اي نيست و هر کران و کناري که فرض شود، به مخلوقات مربوط است.خداوند سبحان به عنوان «ا... نور السموات و الارض» نور آسمانها و زمين است. اشراقهاي مستمر او به صبح و شام مقيد نيست و شب و روز از چرخش اشيا و تبديل و تفسير احوال آنها پديد مي آيد و موجود که روي از حق بازگيرد، تيره و تار است و چون روي به او بازگرداند، منور و نوراني مي شود؛
محمد شكوهي
پس دعاي بندگان در پيشگاه خداوند گرچه درخواست نظر و نگاه اوست وليکن در واقع بازگرداندن روي وجه بنده به سوي حق است وگرنه تا آنجا که به حق منتسب است، او هيچ گاه از بندگان چهره برنمي گيرد و هرگاه نيز که چهره او بر بنده پوشيده شود، پوشيدگي او از ناحيه اعراض بندگان است.