مُهر بر لب زده

جهل
شدیدترین و دشوارترین دردها درد جهل است که انبیا و اولیای خدا برای نجات مردم از این درد بسیار تلاش کرده‌اند. اما در عوض قدردانی، مورد اهانت و تحقیر مردم جاهل قرار می‌گرفتند و گاهی کار به خسارت و آزار و اذیت نیز کشیده می‌شد. مثلاً حضرت نوح را با زدن سنگ آزار می‌دادند و حضرت ابراهیم را در آتش نمرود افکندند و حضرت عیسی را بسیار کتک زدند. و این علاوه بر زخم‌ زبان‌هایی بود که تحمل می‌کردند. در این میان بیشترین آزار نصیب پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله شد که فرمودند: «ما اوذی نبیّ مثل ما اوذیت؛ هیچ پیامبری مثل من اذیت و آزار ندید». همچنین امام علی امیرالمؤمنین علیه السلام، حضرت فاطمه‌زهرا علیهم السلام و فرزندان معصومشان، یکی پس از دیگر، در اثر جهالت مردم مسلمان، اذیت‌های فوق العاده‌ای دیدند که روی جامعه بشری به خاطر این ظلم‌ها سیاه گردیده و آبروی انسانیت به سبب این اعمال زشت از بین رفته است.
روزگار است آنکه گه عزت دهد، گه خوار دارد
چرخ بازیگر از این بازیچه‌ها بسیار دارد
بهر یک ناپاک زن، سر از تن یحیی بگیرد
بهر یک بتگر، خلیل بت شکن در نار دارد
آن کلیمی کز ید بیضا فروزد عالمی را
مبتلای چنگ قومی ظالم و غدار دارد
مصطفی را گوهر دندان به سنگ کینه خسته
ریسمان جور را بر گردن کرّار دارد
آری یک یک انبیا و اولیای خدا مورد آزار و اذیت مردم حاهل زمان خود قرار گرفتند تا نوبت به آخرین حجت خدا خاتم الاوصیا حضرت بقیة‌الله ارواحنا فداه رسید که فرمودند: «قد آذانا جهلاء الشیعة و حمقاؤهم و مَن دینه جناح البعوضة أرجح منه؛جاهلان و کم خردان و احمق‌های شیعه و کسانی که بال پشه از دینداری آن برتر و محکم‌تر است، ما را آزار و اذیت می‌دهند». آیا وقت آن نرسیده که ما هم به خود آییم و در اعمال، افکار و عقاید، اخلاق خود بررسی نموده و ببینیم آیا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ما رضایت کامل دارند یا خیر؟!
اگر دیدیم مورد رضایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است که بسیار خوب و خوش به حال ما، باید به خاطر این نعمت شکر و حمد الهی را بجا آورد. اما اگر بعضی از این موارد یا همه یا اکثر آن خلاف رضایت مولایمان است، سریعاً برای تغییر و اصلاحش اقدام کنیم تا جزء کسانی‌که دل مولایمان را از خود رنجانده‌اند نباشیم و از کسانی که بال پشه از دین آنها با ارزش‌تر است قرار نگیریم، چرا که چنین دینی که موجب آزار امام زمان عزیزمان باشد چطور می‌خواهد ما را از مهلکات و خطرات معنوی حفظ کند؟ لذا باید به ندای الهی گوش جان بسپاریم که فرمود: (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْکِتَابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَ الْکِتَابِ الَّذِیَ أَنزَلَ مِن قَبْلُ «ای کسانی که (به زبان) ایمان آورده‌اید (حقیقتاً و از صمیم دل‌) به خدا و رسول او و کتابی که به رسول خود فرستاده و کتابی که پیش از او فرستاده است ایمان آورید».