طاووس یمانی گفت : « شبی از کنار کعبه عبور می‌کردم، دیدم امام سجاد ( ع) به حجر اسماعیل (ع) وارد شد و مشغول نماز گردید، سپس به سجده رفت. من با خود گفتم : در این مرد صالح از خاندان رسالت و نیکی است؛ خوب است از فرصت استفاده کنم و گوش کنم، بدانم که دعای آن حضرت در سجده چیست؟
شنیدم در سجده می‌گفت :
«عْبُیًدْکُ بِفَناِئکُ، مِسًتکینُکُ بِفَنائِکُ، فَقیرْکُ بِفَناِئکُ، سائِلُکُ بِفَناِئکُ؛»
بندةکوچک تو به در خانة تو آمده، بی چارة تو به در خانة تو آمده، فقیر تو به در خانة تو آمده، درخواست کننده‌ات به درگاه تو آمده است.»
طاووس می‌گوید: «آن را یاد گرفتم و در رفع هر اندوه و گرفتاری آن دعا را خواندم و اندوه و گرفتاریم برطرف شد.»
ترجمه ارشاد، ج2 ، ص 144
کشف الغمه، ج2،ص273
