شهید مطهری(ره):
«سعدی نصایح بسیار بسیار سودمندی دارد که از متن اسلام گرفته شده است».
یکی از ملوک عجم طبیبی حاذق به خدمت مصطفی(ص) فرستاد. سالی در دیار عرب بود و کسی تجربه پیش او نیاورد و معالجه از وی در نخواست. پیش پیغمبر آمد و گله کرد که مرین بنده را برای معالجت اصحاب فرستاده¬اند و در این مدت کسی التفاتی نکرد تا خدمتی که بر بنده معین است به جای آورد. رسول(ص)گفت: این طایفه را طریقتی است که تا اشتها غالب نشود، نخورند و هنوز اشتها باقی بود که دست از طعام بدارند. حکیم گفت: این است موجب تندرستی، زمین ببوسید و برفت.
سخن آن گه کند حکیم آغاز -- یا سرانگشت سوی لقمه دراز
که ز نــاگفـتنـش خَـلَـل زاید -- یا ز نا خوردنش به جان آید
لاجَرَم حکمتش بود گــفتار -- خوردنش تندرستی آرد بار
که ز نــاگفـتنـش خَـلَـل زاید -- یا ز نا خوردنش به جان آید
لاجَرَم حکمتش بود گــفتار -- خوردنش تندرستی آرد بار
« . منبع: گل های گلستان سعدی، باب چهارم، <در فضیلت قناعت>، حکایت 4.
