مُهر بر لب زده

دردی بود در دل ، ذکری بود بر لب ... گفتم تابدانم تا بدانی ...
نظر

 

                                                                                          تا نگاه می کنی:

                                                                                           وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی

پیش از آن که با خبر شوی

لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود

آی . . .

ای دریغ و حسرت همیشگی

....و روزی چند بار این حکایت یخ فروش را مرور مکنیم