11. محمدباقر مجلسى (وفات 1111 هـ . ق): پسر محمدتقى مجلسى و یکى از با نفوذترین علماى شیعى عهد صفوى است. در عهد شاه سلیمان، شیخ الاسلام بود و در زمان شاه حسین اول، منصب ملاباشى را دارا بود که والاترین مقام روحانى در آن زمان به شمار مى رفت. او صاحب کتاب شریف بحارالانوار فى اخبار الائمه الاطهار(علیهم السلام) و ده ها کتاب دیگر است.
با آمدن علماى شیعه به ایران، عصر صفوى به دوره احیاى آثار علمى شیعه تبدیل شد. پس از چندین قرن دورى مردم ایران از تشیع یا در انزوا و تقیه بودن شیعیان، با کوشش دولت صفوى و علماى شیعه، این مذهب دوباره در ایران جان تازه گرفت. بدین گونه مى توان گفت پیشرفت تشیع در ایران مرهون پیروى شاهان صفوى از علماى شیعه است.
یکى دیگر از عوامل گسترش تشیع در ایران عهد صفوى، آمدن شیعیان از آناتولى (ترکیه عثمانى) به ایران بود. هنگامى که شاه اسماعیل، تشکیل دولت شیعى را در ایران اعلام کرد، بسیارى از شیعیانى که در قلمرو حکومت عثمانى زیر فشار و شکنجه بودند، براى حفظ جان خود به ایران آمدند. در نتیجه، این عوامل به گسترش شیعه در عهد صفوى انجامید که در میان همه آن ها، نقش روحانیت شیعه برجسته تر است.
--------------------------------------------------------------------------------ادامه مطلب...