دو تا بچه رو فرض كنيد . هر دو تاشون هم سالند ، توي يك محله اند ، پدر مادر جفتشون فرضا شغلشون يكيه ، جفتشون ماشين دارند ، خلاصه شرايط كاملا مساوي . يكي ميره معتاد ميشه ، يكي مي ره درسش و ميخونه و ميره مهندش مي شه . به آدم موفقه كه مي رسند مردم مي گن : والله اگه ما هم پدر و مادر پولدار داشتيم و ... آدم موفقي مي شديم . به اون معتاده كه مي رسن مي گه : از محبت زياده اگه نبود نمي رفتم معتاد بشم . نگاه كنيد شرايط يكيه ولي چرا اينطوريه . به نظر من اينها همه بهانه است . شايد يه درصد خيييييييييلي كمي به محيط بستگي داشته باشه . به نظر من خود آدم بايد قبل از همه چيز همت داشته باشه . تا خودش نخواد هزاري هم نسخه براش بپيچند فايده نداره .