پيام

محمد شكوهي
89/4/2

+ [وبلاگ] فرمان شگفت

ابو عبدالله محمد بن خفيف شيرازى، معروف به شيخ كبير، از عارفان بزرگ قرن چهارم هجرى است. وى عمرى دراز يافت. هميشه در سير و سفر بود و پدرش مدتى بر فارس حكومت مى‏كرد . در سال 371 هجرى قمرى درگذشت و اكنون مزار او در يكى از ميدان‏هاى شيراز است.

او را دو مريد بود كه هر دو احمد نام داشتند. يكى را احمد بزرگ‏تر مى‏گفتند و ديگرى را احمد كوچك‏تر. شيخ به احمد كوچك‏تر توجه و عنايت بيشترى داشت. ياران، از اين عنايت خبر داشتند و بر آن رشك مى‏بردند.

نزد شيخ آمده، گفتند: احمد بزرگ‏تر، بسى رياضت كشيده و منازل سلوك را پيموده است، چرا او را دوست‏تر نمى‏دارى؟ شيخ گفت: آن دو را بيازمايم كه مقامشان بر همگان آشكار شود.

روزى احمد بزرگ‏تر را گفت: يا احمد! اين شتر را برگير و بر بام خانه ما ببر. احمد بزرگ‏تر گفت: يا شيخ! شتر بر بام چگونه توان برد؟ شيخ گفت: از آن در گذر، كه راست گفتى.

پس از آن احمد كوچك‏تر را گفت: اين شتر بر بام بر. احمد كوچك‏تر، در همان دم كمر بست و آستين بالا زد و به زير شتر رفت كه او را بالا برد و به بام آرد. هر چه نيرو به كار گرفت و سعى كرد، نتوانست. شيخ به او فرمان داد كه رها كند، و گفت: آنچه مى‏خواستم، ظاهر شد.

...................ادامه در مهر بر لب زده.....................

------------------

نگهبان♫♥