مُهر بر لب زده

چهار نفر از حضرت سیدالشهدا علیه السلام برترند: رسول خدا، حضرت أمیرالمؤمنین، حضرت فاطمه زهرا، وامام حسن مجتبى علیهم السلام؛ همچنان که در روایت است خود سیدالشهدا علیه السلام در کربلا صریحاً فرمودند:
أبى خیرٌ منی وأمی خیرٌ منی، وأخی خیرٌ منیولی ولکلِّ مسلمٍ برسولِ اللّه أسوةٌ؛ پدرم، مادرم وبرادرم همگى از من برترند ودر رسول خدا صلى الله علیه و آله براى من وهر مسلمانى اسوه هست.
اما در عین حال عزادارى ها وخدمات واطعام ها وسوگوارى ـ ـ هایى که طى دیشب وامروز (تاسوعا وعاشورا) براى امام حسین علیه السلام انجام شده است در دوره سال براى حضرات معصوم دیگر انجام نمى گیرد. اگر تمام مجالس روضه، وهیئت ها ودستجات عزادارى وسینه زنى که طى دوازده ماه براى سیزده معصوم دیگر انجام شده است با حجم فعالیت ها وعزادارى هایى که فقط در شبانه روز گذشته براى امام حسین علیه السلام انجام شده است مقایسه شود، به مراتب کم تر است، چه رسد به انبوه مجالس وعزادارى هایى که در دوره سال براى آن حضرت برگزار مى گردد؛ زیرا خود خداى متعال، امام حسین علیه السلام را استثنا قرار داده است.
از این رو رسول خدا، حضرت أمیرمؤمنان، فاطمه زهرا، امام حسن ودیگر امامان علیهم السلام با امام حسین علیه السلام به عنوان یک مسئله استثنایى وبى مانند رفتار نموده اند.
حضرت ولى عصر «عجل اللّه تعالى فرجه الشریف» نیز با این مسئله به نحوى استثنایى برخورد کرده اند؛ حضرت خطاب به جد بزرگوارشان عرضه داشته اند:
ولأبکینّ علیک بدل الدموع دماً؛ به جاى اشک بر تو خون خواهیم گریست.
چنین تعبیرى را آن حضرت خطاب به هیچ یک از معصومین حتى مادرشان فاطمه زهرا علیهاالسلام به کار نبرده اند.
همچنان که امام حسین علیه السلام یک استثنا است، عزادارى ایشان نیز استثنایى است. بسیارى از افراد در روزهاى گذشته در مجالس وهیئت هاى عزادارى شرکت کرده اند، خستگى وبى خوابى کشیده اند، چه بسا براى برگزارى مراسم عزا قرض کرده اند یا ضامن گرفته اند، و... بدانیم که این فعالیت ها وعزادارى ها همگى استثناست وکسانى که دست به این فعالیت ها مى زنند پاداشى استثنایى خواهند داشت.
این فعالیت ها واین مجالس عزادارى به قدرى ارزش دارند که نمى توان آن ها را با تمام ثروت هاى دنیا مقایسه کرد. اگر بگوییم این مجالس عزادارى گوهر گران بهایى است حق مطلب را ادا نکرده ایم. یک دنیا گوهر در برابر یک قطره اشک حقیقى براى امام حسین علیه السلام بى ارزش است. اما چه مى شود کرد که بشر فقط طلا ونقره وگوهر را به عنوان چیزهاى ارزشمند مى شناسد وهمه امور ارزشمند را با طلا ونقره وامثال آن مقایسه مى کند. وگرنه شعائر حضرت سیدالشهدا علیه السلام را با امور دنیوى نمى توان مقایسه کرد.