مُهر بر لب زده

عاشورا استثنائات بسیارى دارد. سوگوارى هایى که ما براى امام حسین علیه السلام انجام مى دهیم براى هیچ یک از معصومین انجام نمى دهیم. خود معصومین هم چنین چیزى را نخواسته اند وبا ماجراى امام حسین علیه السلام وعاشورا به شکلى استثنایى برخورد کرده اند. خداى متعال اراده فرموده است که ماجراى عاشورا از همه جهت استثنایى وبى مانند باشد.
خود امام حسن مجتبى علیه السلام خطاب به برادر بزرگوارشان فرموده اند:
لا یومَ کیومک یا أبا عبداللّه؛ یااباعبداللّه هیچ روزى همانند روز [مصیبت بارِ] تو نیست.
از این رو «تعبیر کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا» که بر سر بعضى زبان هاست ـ هرچند براى آن توجیهاتى گفته مى شود ـ چون در گفتار پیشوایان ما نیامده صحیح نیست. از روایات ائمه معصوم علیهم السلام به روشنى دریافت مى شود که هیچ زمینى حتى کعبه به قداست وشرافت کربلا نمى رسد وهیچ روزى همانند عاشورا نیست. در روایت آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند:
خداى تبارک وتعالى برخى از زمین ها وآب ها را بر برخى از زمین ها وآب ها برترى بخشید. پس از آن برخى از زمین ها فخر فروشى کردند وبه این جهت وبه جهت خوددارى از فروتنى در برابر خدا کیفر شدند وخدا مشرکان را بر کعبه مسلط نمود وآب شورى را روانه زمزم کرد که مزه آن را ناگوار ساخت. اما زمین کربلا وآب فرات اولین زمین وآبى بودند که خداى تبارک وتعالى را تقدیس کردند. از این رو خدا نیز به آنها برکت داد وبه سرزمین کربلا فرمود: سخن بگو که خدا تو را برترى بخشیده است، در حالى که آب وزمین ها به همدیگر فخر فروشى مى کنند. زمین کربلا گفت: من زمین مقدس ومبارک خدایم که خاک وآب من مایه شفا [وبهبود] است. البته فخر نمى فروشم ودر برابر کسى که مرا چنین آفریده است فروتن وخوارم وبر زمین هایى که مرتبه پایین ترى دارند فخر نمى فروشم بلکه خدا را سپاس مى گزارم. سپس خدا به سبب فروتنى وسپاسگزارى زمین کربلا، آن را با امام حسین علیه السلام ویارانش کرامت وبزرگى بخشید.
در این روایت آمده است که زمین کعبه افتخار کرد اما بر کربلا افتخار نکرد، با این حال خدا آن را سرزنش کرد وآب شیرین زمزم را ـ که از حواشى کعبه است ـ شور ساخت. گویا خداى متعال مى خواهد نشان دهد که افتخار فقط از آن کربلاست.
نیز از آن حضرت روایت شده است که فرمودند:
روزى سرزمین مکه به خود بالید وگفت: خدا خانه اش را روى من قرار داده ومردم از دور ونزدیک به سمت من مى آیند. منم که حرم امن الهى هستم. خداى متعال او را ملامت کرد وگفت: به عزت وجلالم سوگند، فضیلت تو نسبت به فضیلت وشرافت سرزمین کربلا همانند آب موجود بر سر یک سوزن خیس نسبت به دریاست. اگر سرزمین کربلا نبود تو را برترى نمى دادم واگر آنچه در کربلاست نبود اصلاً تو را نمى آفریدم وخانه اى را که بدان فخر مى کنى خلق نمى کردم. آرام بگیر وبدون سرپیچى وخودخواهى دنباله و وابسته اى فروتن، خوار، سرافکنده براى سرزمین کربلا باش وگرنه تو را مسخ مى کنم ودر آتش دوزخ مى افکنم.
از روایات معصومین علیهم السلام آشکارا دریافت مى شود که: «لا ارض ککربلا ولا یوم کعاشورا». چه لزومى دارد که انسان سخنى بر خلاف فرمایش معصومین علیهم السلام بگوید وآن گاه درصدد توجیه آن برآید؟ به هر حال زمین کربلا زمینى بى مانند واستثنایى است وروز عاشورا هم از استثنائات است.