مرگ از زندگی پرسید:
" این چه حکمتی است که باعث می شود تو شیرین و من تلخ جلوه کنم ؟! "
زندگی لبخندی زد و گفت :
" دروغ هایی که در من نهفته است و حقیقت هایی که تو در وجودت داری !!"
...................................................................
دیدم که تو دریایی و من رود شدم
در وسعت چشمان تو محدود شدم
آن روز که در آتش عشق افتادم
سر سبز تر از آتش نمرود شدم
.................................................................
کلاغ و طوطی هر دو سیاه و زشت آفریده شدند طوطی شکایت کرد و خداوند او را زیبا کرد
ولی کلاغ گفت : هر چه از دوست رسد نیکوست
و نتیجه آن شد که می بینی .طوطی همیشه در قفس کلاغ همیشه آزاد
...............................................................
من از پروانه بودن ها، من از دیوانه بودن ها،
من از بازی یک شعله ی سوزنده که آتش زده بر دامان پروانه نمیترسم...
من از هیچ بودن ها، از عشق نداشتن ها، من از بی کسی و خلوت انسان ها میترسم
...................................................................
فهمیده ام که بزرگترین چالش زندگی این است که تصمیم بگیری
مهم ترین چیز در زندگی کدام است و سپس سایر چیز‌ها را فراموش کنی
………………………………………………………….
فهمیده‌ام که آدم ها به آن اندازه خوش بخت می شوند که اراده کرده باشند
………………………………………………………
فرشته ای از سنگ پرسید :
چرا مانند خاک از خدا نمی خواهی که از تو انسان بسازد ؟
سنگ تبسمی کرد و گفت : هنوز آنقدر سخت نشده ام که مستحق چنین خواسته ای باشم
" این چه حکمتی است که باعث می شود تو شیرین و من تلخ جلوه کنم ؟! "
زندگی لبخندی زد و گفت :
" دروغ هایی که در من نهفته است و حقیقت هایی که تو در وجودت داری !!"
...................................................................
دیدم که تو دریایی و من رود شدم
در وسعت چشمان تو محدود شدم
آن روز که در آتش عشق افتادم
سر سبز تر از آتش نمرود شدم
.................................................................
کلاغ و طوطی هر دو سیاه و زشت آفریده شدند طوطی شکایت کرد و خداوند او را زیبا کرد
ولی کلاغ گفت : هر چه از دوست رسد نیکوست
و نتیجه آن شد که می بینی .طوطی همیشه در قفس کلاغ همیشه آزاد
...............................................................
من از پروانه بودن ها، من از دیوانه بودن ها،
من از بازی یک شعله ی سوزنده که آتش زده بر دامان پروانه نمیترسم...
من از هیچ بودن ها، از عشق نداشتن ها، من از بی کسی و خلوت انسان ها میترسم
...................................................................
فهمیده ام که بزرگترین چالش زندگی این است که تصمیم بگیری
مهم ترین چیز در زندگی کدام است و سپس سایر چیز‌ها را فراموش کنی
………………………………………………………….
فهمیده‌ام که آدم ها به آن اندازه خوش بخت می شوند که اراده کرده باشند
………………………………………………………
فرشته ای از سنگ پرسید :
چرا مانند خاک از خدا نمی خواهی که از تو انسان بسازد ؟
سنگ تبسمی کرد و گفت : هنوز آنقدر سخت نشده ام که مستحق چنین خواسته ای باشم
"حقیر دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده‌ی هنرهای زیبا هستم اما کاری را که اکنون انجام می‌دهم نباید به تحصیلاتم مربوط دانست حقیر هرچه آموخته‌ام از خارج دانشگاه است بنده با یقین کامل می‌گویم که تخصص حقیقی در سایه‌ی تعهد اسلامی به دست می‌آید و لاغیر قبل از انقلاب بنده فیلم نمی‌ساخته‌ام اگرچه با سینما آشنایی داشته‌ام. اشتغال اساسی حقیر قبل از انقلاب در ادبیات بوده است... با شروع انقلاب تمام نوشته‌های خویش را - اعم از تراوشات فلسفی، داستان‌های کوتاه، اشعار و... - در چند گونی ریختم و سوزاندم و تصمیم گرفتم که دیگر چیزی که "حدیث نفس" باشد ننویسم و دیگر از "خودم" سخنی به میان نیاورم... سعی کردم که "خودم" را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد، و خدا را شکر بر این تصمیم وفادار مانده‌ام. البته آن چه که انسان می‌نویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست همه‌ی هنرها این چنین هستند کسی هم که فیلم می‌سازد اثر تراوشات درونی خود اوست اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آن‌گاه این خداست که در آثار او جلوه‌گر میشود حقیر این چنین ادعایی ندارم ولی سعیم بر این بوده است."