مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری رضوان‌الله علیه نقل می‌کند یک وقتی در محضر آیت‌الله شیرازی در سامراء درس می‌خواندیم در اثنای درس استاد بزرگ ما آیت‌الله سید محمد فشارکی وارد شد در حالی که آثار گرفتگی و انقباض از صورتش پیدا بود معلوم بود که پریشانی ایشان در اثر بروز وبا بود که در آن زمان در عراق شیوع پیدا کرده بود. فرمود: شما مرا مجتهد می‌دانید یا نه؟ عرض کردیم بلی، فرمود: عادل می‌دانید: بلی (مقصور این است که از آنها اقرار بگیرد که شرایط حکم و فتوی را داراست یا نه) آن وقت فرمود من به تمامی شیعیان سامرا از زن و مرد حکم می‌کنم که هر یک از ایشان یک فقره زیارت عاشورا نیابتاً از والده‌ی محترمه‌ی امام زمان علیه‌السلام بخوانند و آن محترمه را نزد فرزندش حضرت امر عجل الله فرجه شفیع قرار دهند که آن حضرت نزد خداوند متعال شفاعت نماید تا خداوند شیعیان را از این بلا نجات دهد.
(مرحوم حائری فرمود: ) همین که این حکم صادر گردید چون مقام ترس بود همه‌ی شیعیان ساکن سامرا اطاعت نمودند و در نتیجه من یک نفر شیعه در سامرا تلف نشده در حالی که هر روز ده پانزده نفر از غیر شیعه در اثر و یا تلف می‌شدند.
مُهر بر لب زده
دردی بود در دل ، ذکری بود بر لب ...
گفتم تابدانم تا بدانی ...
