زمانى که ما در نجف اشرف در مدرسه ى سیّد(محمّد کاظم یزدى، صاحب عروة الوثقى. ) ( رحمه اللّه ) بودیم، حجره ى آقاى شیخ محمّد رضا مظفر ( رحمه اللّه ) روبرو
ى حجره ى ما قرار داشت و شبها چراغ نفتى ما و ایشان روشن بود، ولى وقتى ما بعد از مطالعه و انجام کارهاى خود مى خواستیم بخوابیم، مى دیدیم که چراغ ایشان هم چنان روشن است، و از طرف صبح هم که پیش از اذان و یا وقت اذان بیدار مى شدیم، مى دیدیم هنوز چراغ ایشان روشن است! وقت اذان ایشان از اطاق خود بیرون مى آمد و به بالاى بام مىرفت و به افق نگاه مى کرد، اگر فجر شده بود همان جا نماز صبح را مى خواند و همان جا مى خوابید. در هر حال، بنده مثل ایشان پر کار ندیده ام. البته ایشان زمانى که مُنْتَدَى النَّشْر(مدرسه علمى دینى از دبستان تا دانشکدهى فقه. ) را افتتاح کرده بود چنین بود، و قبل از آن این طور نبود، لذا بنده گمان مىکردم که ایشان براى کلاسهاى درسى کرّاسه .(جزوه ) مى نویسد، ولى بعد دیدیم کتابها( نظیر: المنطق ، اصول الفقه، السقیفة و...) و مطالب علمى مفصّل از ایشان در عالم اسلام به ظهور رسید.
----------------------------------------------------------------------
زهد و ساده زیستى و قناعت علما
علماى سابق بسیار پُرکار و پُربار بودند و چه زحمتها که در راه تحصیل مى کشیدند. آقا سیّد حسن صدر ( رحمه اللّه ) از میرزاى بزرگ خواست که صد تومان در سال براى حاج آقا رضا همدانى ( رحمه اللّه ) تعیین کند ولى مرحوم حاج آقا رضا قبول نکرد و به پنجاه تومان و به قدر ضرورت اکتفا نمود و قانع شد تا به ایران مهاجرت نکند و در حوزه ى سامرا بماند و براى طلاب حوزه تدریس کند. آقا سیّد محمّد فشارکى، استاد مرحوم نایینى و آقا ضیا عراقى و شیخ عبدالکریم حایرى و آقا سیّد ابوالحسن اصفهانى ( رحمهم اللّه ) و همان کسى که مرحوم آخوند خراسانى به فضلا مىفرمود که در درس او شرکت نمایند، با چه وضعى زندگى خود و عایلهى خود را مىگذراند، به حدّى که حتى نانوایى هم حاضر نبود به ایشان نان بدهد، زیرا بدهىاش زیاد شده بود و نداشت بدهد! حدّاقل ما از حرام اجتناب کنیم!
---------------------------------------------------------------
در بحث ترتُّب از خودش هم اَعْلَم است
آقا سیّد محمّد فشارکى ( رحمه اللّه ) مى فرموده است: میرزا محمّد تقى شیرازى ( رحمه اللّه ) در اصول از من اَعْلَم است، و در بحث تَرَتُّب از خودش هم اَعْلَم است!میرزا محمّد تقى شیرازى ( رحمه اللّه ) در هر دوره، مطلب تازه بیان مى نمود. این دو بزرگوار هر دو از تلامذهى میرزاى شیرازى بزرگ( مرحوم میرزا محمّد حسن شیرازى.) بودند.استاد ما( مرحوم شیخ محمّد کاظم شیرازى.) مى فرمود: ما کتاب مکاسب را طىّ هفت سال به صورت دو درس در هر روز، نزد ایشان( میرزا محمّد تقى شیرازى ـ رحمه اللّه) خواندیم!
ى حجره ى ما قرار داشت و شبها چراغ نفتى ما و ایشان روشن بود، ولى وقتى ما بعد از مطالعه و انجام کارهاى خود مى خواستیم بخوابیم، مى دیدیم که چراغ ایشان هم چنان روشن است، و از طرف صبح هم که پیش از اذان و یا وقت اذان بیدار مى شدیم، مى دیدیم هنوز چراغ ایشان روشن است! وقت اذان ایشان از اطاق خود بیرون مى آمد و به بالاى بام مىرفت و به افق نگاه مى کرد، اگر فجر شده بود همان جا نماز صبح را مى خواند و همان جا مى خوابید. در هر حال، بنده مثل ایشان پر کار ندیده ام. البته ایشان زمانى که مُنْتَدَى النَّشْر(مدرسه علمى دینى از دبستان تا دانشکدهى فقه. ) را افتتاح کرده بود چنین بود، و قبل از آن این طور نبود، لذا بنده گمان مىکردم که ایشان براى کلاسهاى درسى کرّاسه .(جزوه ) مى نویسد، ولى بعد دیدیم کتابها( نظیر: المنطق ، اصول الفقه، السقیفة و...) و مطالب علمى مفصّل از ایشان در عالم اسلام به ظهور رسید.----------------------------------------------------------------------
زهد و ساده زیستى و قناعت علما
علماى سابق بسیار پُرکار و پُربار بودند و چه زحمتها که در راه تحصیل مى کشیدند. آقا سیّد حسن صدر ( رحمه اللّه ) از میرزاى بزرگ خواست که صد تومان در سال براى حاج آقا رضا همدانى ( رحمه اللّه ) تعیین کند ولى مرحوم حاج آقا رضا قبول نکرد و به پنجاه تومان و به قدر ضرورت اکتفا نمود و قانع شد تا به ایران مهاجرت نکند و در حوزه ى سامرا بماند و براى طلاب حوزه تدریس کند. آقا سیّد محمّد فشارکى، استاد مرحوم نایینى و آقا ضیا عراقى و شیخ عبدالکریم حایرى و آقا سیّد ابوالحسن اصفهانى ( رحمهم اللّه ) و همان کسى که مرحوم آخوند خراسانى به فضلا مىفرمود که در درس او شرکت نمایند، با چه وضعى زندگى خود و عایلهى خود را مىگذراند، به حدّى که حتى نانوایى هم حاضر نبود به ایشان نان بدهد، زیرا بدهىاش زیاد شده بود و نداشت بدهد! حدّاقل ما از حرام اجتناب کنیم!
---------------------------------------------------------------
در بحث ترتُّب از خودش هم اَعْلَم است
آقا سیّد محمّد فشارکى ( رحمه اللّه ) مى فرموده است: میرزا محمّد تقى شیرازى ( رحمه اللّه ) در اصول از من اَعْلَم است، و در بحث تَرَتُّب از خودش هم اَعْلَم است!میرزا محمّد تقى شیرازى ( رحمه اللّه ) در هر دوره، مطلب تازه بیان مى نمود. این دو بزرگوار هر دو از تلامذهى میرزاى شیرازى بزرگ( مرحوم میرزا محمّد حسن شیرازى.) بودند.استاد ما( مرحوم شیخ محمّد کاظم شیرازى.) مى فرمود: ما کتاب مکاسب را طىّ هفت سال به صورت دو درس در هر روز، نزد ایشان( میرزا محمّد تقى شیرازى ـ رحمه اللّه) خواندیم!
