مُهر بر لب زده

حجـة الاسلام محمد باقر موسوی همدانی، مترجم تفسیر گران سنگ «المیزان» نقل کرده اند: در یکی از روزها که مشغول ترجمه ی المیزان بودم، قرآن دستم بود و تفسیر هم روبرویم و در این حالت می خواستم کتاب دیگری را باز کنم، اما چون احتمال داشت آن صفحه ی مورد نظر قرآن بسته شود و به هم بخورد قرآن را پشت و رو روی زمین نهادم. علامه طباطبایی(رحمت الله علیه) که حالات و رفتارم را مشاهده می کرد فورا قرآن را برداشت و بر آن بوسه زد و به من گفت:«دیگر از این کارها نکنید». این وضع ادب و احترام زاید الوصف علامه طباطبایی(رحمت الله علیه) را به این کتاب الهی نشان می دهد.
یکی ازشاگردان علامه طباطبایی(رحمت الله علیه) می گوید: وقتی که غروب فرا می رسید علامه (رحمت الله علیه) به تلاوت قرآن مشغول می شدند، عرض کردم: آقا، چرا در این موقع که هوا تاریک است قرآن می خوانید؟ فرمودند: قرائت قرآن به نور چشم می افزاید؛ همان گونه که بصیرت دل را افزایش می دهد