در احوال شیخ على قمى قدس سره (معروف به زاهد قمى) آوردهاند که ایشان حتى نوع خوراک روزانه خود را نیز بر خانوادهاش تحمیل نمىکرد. مث
لاً اگر قرار بود یک یا دو بادمجان بخورد، خودش آنها را مىشست و با پوست خرد مىکرد و هنگامى که خانوادهاش دیگ بار مىگذاشتند، آنرا درون دیگ مىریخت. روشن است که این تکههاى بادمجان که با پوست خرد شده بود، از بقیه بادمجانهایى که براى خانواده بود، کاملاً تمایز داشت.
«متأسفانه بعضى به گمان خود اهل زهد و پارسایىاند، ولى با افعال ضد دینى خود به گونهاى عمل مىکنند که آب خوش از گلوى خانواده و افراد تحت تکفلشان پایین نرود».
برای ادامه مطلب اینجا
لاً اگر قرار بود یک یا دو بادمجان بخورد، خودش آنها را مىشست و با پوست خرد مىکرد و هنگامى که خانوادهاش دیگ بار مىگذاشتند، آنرا درون دیگ مىریخت. روشن است که این تکههاى بادمجان که با پوست خرد شده بود، از بقیه بادمجانهایى که براى خانواده بود، کاملاً تمایز داشت.«متأسفانه بعضى به گمان خود اهل زهد و پارسایىاند، ولى با افعال ضد دینى خود به گونهاى عمل مىکنند که آب خوش از گلوى خانواده و افراد تحت تکفلشان پایین نرود».
برای ادامه مطلب اینجا
ر رعایت حال خانواده شان که در خواب هستند، از در زدن خودداری کرده و با توجه به این که هوا هم قدری سرد بوده است، در کوچه می مانند و تا اذان صبح همانجا قدم می زنند.هنگام اذان که اهل خانه می باید برای نماز صبح بیدار شوند، آقا در می زنند و وارد خانه می شوند، یکی از فرزندان ایشان که از این قضیه خبردار می شود، سؤال می کند چرا زنگ نزدید؟ 
ه است ولی وسیله ای دارد مثلاً هواپیمایی دارد، می تواند از آن استفاده کند، واجب است که سوار شود و برود جایی که آفتاب نزده مثل آنکارا، پایتخت ترکیه و نمازش را بخواند و برگردد. حالا چقدر پول سوخت هواپیما است، چقدر مشکلات و هماهنگی ها نیاز دارد. بماند، ببین اهمیت نماز را که چقدر مهم است
شان نیست ، و با هم صحبت مى کنند که اگر کسى نام مادر حضرت موسى ( علیه السلام ) را بگوید: قفل باز مى شود . ایشان نزدیک آمد و فرمود: مادر من از مادر موسى ( علیه السلام ) افضل است و گفت : یا فاطمه و دست برد و قفل را بدون کلید باز کرد!
ن مشغول لهو و لعب و تنبک زدن و رقصیدن بودند ایشان از باب امر به معروف و نهی از منکر پیغام دادند که چون این کار منکر است لذا آن را ترک کنید و ساکت باشید ولی آنها گوش ندادند در میان آنها شخص تنبک زنی بود که مجلس را گرم می کرد و بقیه افراد مشغول لهو ولعب بودند، مرحوم شیخ جوان تنبک زن را نفرین کرد که خدایا همان طور که او دل ما را به درد آورد دلش را به درد بیاور. فردای آن روز وقتی ایشان به درس رفتند شخصی آمد و گفت: آقا پسری که شما نفرینش کردید از دیشب تاکنون به دل دردی شدید مبتلا شده به حدی که دکترها نمی توانند درد او را ساکت نمایند، و همچنان آه و ناله می کند و ظاهراً به خاطر این است که شما را ناراحت کرده است، لذا استدعا داریم که شما از او راضی شوید. مرحوم شیخ هم فرمودند: ما او را بخشیدیم و با این جمله بلافاصله آن جوان خوب شد.
د و علیها أرذل ثیابها؛ او (حضرت زینب علیها السلام) را بر ابن زیاد وارد کردند در حالى که پستترین جامهها بر تن داشت». مرحوم میرزا گفته بود: بقیه روضه را نخوان، بگذار گریه کنیم و حق این روضه ادا شود، سپس بقیه روضه را بخوان.
. شنید در اطراف شهر شترى را نحر کردهاند. خود را به آنجا رسانید و توانست مقدارى از آن گوشت بخرد و با خود بیاورد. با خوشحالى گوشت را زیر عبایش پنهان کرد و به طرف مدرسه به راه افتاد، در حالى که گرسنگى به او فشار مىآورد.